مقدمه (۱: ۱-۵) 
۲-۱ لوقا در صحیفۀ اول خود (انجیل لوقا) که برای تیوفلس فرستاده بود درباره همه اموری که عیسی به عمل نمودن و تعلیم دادن شروع کرد تا روزی که به آسمان بالا برده شد، نوشته بود (لوقا ۱: ۱-۴، ۲۴: ۵۱ مشاهده شود). اما عیسی بعد از صعود به آسمان کار و تعلیم خود را متوقف نساخت. وی به جای خود روح خود را یعنی روح‌القدس را فرستاد تا در شاگردان زیست نماید (یوحنا ۲۰: ۲۲). بدین طریق عیسی کار و تعلیم خود را به واسطه روحش که در شاگردان ساکن بود ادامه داد. شاگردان به واسطه روح‌القدس مسیح قدرت یافتند تا در جهان شاهدان او باشند (آیۀ ۸). ایشان دیگر فقط (شاگرد) نبودند: اکنون رسول بودند یعنی اشخاصی که از سوی روح‌القدس هدایت و گسیل شده بودند ایشان دیگر آن افراد ترسو نبودند که از ترس سران یهود، درهای خانه را محکم بسته بودند: اینک افرادی بودند پُر از روح مسیح و بی باک. به هنگام مطالعه کتاب اعمال، به خاطر داشته باشید که درست همانگونه که خدا در ایام عهد جدید به واسطه این رسولان کار کرد، به همان ترتیب امروزه نیز می‌خواهد که به واسطه ما کار کند درست همانگونه که رسولان را با روح‌القدس خود پُر کرد، می‌خواهد امروز نیز هر یک از ما را پُر سازد.

۳ هنگامی که عیسی دستگیر شد، شاگردان تمام امید خود را از دست دادند (مرقس ۱۴: ۵۰). پطرس، شاگردی که حالت رهبری سایرین را برعهده داشت، عیسی را سه بار انکار کرده بود (مرقس۱۴: ۶۶-۷۲)! در نظر آنان، زندگی و کار رهبرشان به گونه‌ای بی نتیجه، به پایان رسیده بود! این مذهب جدید، پیش از آنکه آغاز شود، به پایان رسیده بود! شاگردان همه چیز را به خاطر پیروی از عیسی ترک گفته بودند (مرقس ۱۰: ۲۸)، و اینک همه چیز از دست رفته بود! 
اما ناگاه شاگردان، عیسی زنده شده را دیدند، پس او نمُرده بود! او از مرگان برخاسته بود! او در مدت ۴۰ روز بعد از قیامش، در مواقع گوناگون بر یازده شاگرد و نیز بر بسیاری دیگر از ایمانداران ظاهر می‌گشت (اول قرنتیان۱۵: ۳-۷). شاگردان یقین کردند که عیسی براستی پسر خدا بود، دل ایشان بار دیگر آکنده از امید شد. به همین دلیل است که قیام مسیح موضوع مهم و مرکزی در موعظه رسولان است، قیام، گذشته از هر چیز دیگری، ثابت می‌کرد که انجیل مسیح حقیقت داشت. 
عیسی پیش از مرگ و نیز بعد از قیام، مطالب زیادی در مورد ملکوت خدا به پیروانش تعلیم داد (مرقس ۱: ۱۴-۱۵). یهودیان می‌پنداشتند که «ملکوت خدا» نوعی حکومت زمینی است. اما ملکوت واقعی خدا حکومتی روحانی است که از هنگامی آغاز شد که عیسی بر روی زمین بود، ملکوت خدا در دل انسانها ظاهرگشت (لوقا ۱۷: ۲۱) و امروز نیز در دل تمام کسانی که به عیسی ایمان دارند حاضر است. هنگامی که عیسی بازگردد، جهان کنونی - یعنی قلمرو ظلمت - به انتها خواهد رسید و ملکوت خدا به طور کامل ظاهر خواهد گشت. آنگاه به نام عیسی هر زانویی از آنچه در آسمان و بر زمین است خم شود، و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح، خداوند است برای تمجید خداوند پدر(فیلیپیان۲: ۱۰-۱۱).

۴ عیسی بعد از برخاستن از مردگان، به شاگردان فرمود که در اورشلیم منتظر بمانند. ایشان پیش از آنکه شروع به موعظه کنند و پیش از آنکه بتوانند شاهدان مسیح باشند، به قدرتی نیاز داشتند، ایشان نیازمند عطای موعود پدر بودند (لوقا ۲۴: ۴۹). عطا همان روح‌القدس بود (یوحنا ۱۴: ۱۶، ۲۶). آنان قبلا به نوعی روح‌القدس را دریافت کرده بودند (یوحنا ۲۰: ۲۲). اما اکنون نیازمند مسح مخصوص روح بودند، یعنی فدرت و اقتدار روح. لازم بود که ایشان توسط روح‌القدس تعمید یابند (آیۀ ۵). این تعمید چند روز بعد در روز پنطیکاست بوقوع پیوست (اعمال ۲: ۱-۴). به همین دلیل عیسی به شاگردان چنین حکم کرد: «از اورشلیم جدا مشوید بلکه منتظر آن وعده پدر باشید» یعنی تعمید و قدرت روح‌القدس. 
امروزه ما نیز نیاز داریم تا منتظر عطای روح‌القدس که از سوی پدر وعده داده شده است، باشیم. ما نباید سعی کنیم که با تکیه بر قدرت خود کارهایی برای خدا انجام دهیم. هنگامی که عیسی با شاگردانش بر روی زمین بود، به ایشان فرمود: «جدا از من، هیچ نمی‌توانید کرد»(یوحنا ۱۵: ۵). به همان شکل، بعد از آنکه عیسی زمین را ترک گفت، شاگردان (رسولان) جدا از روح‌القدس هیچ نتوانستند بکنند. 
از یاد نبریم که تمامی ایمانداران حقیقی عیسی روح‌القدس را دریافت کرده‌اند. هر نیرویی که برای تحقق اراده خدا لازم داشته باشیم، به واسطه روح در دسترس ما قرار می‌گیرد. هرگز نگوییم: قدرت و توانایی انجام اراده خدا را ندارم. باید برخیزیم و دست به کار شویم. باشد که همراه پولس رسول بگوییم: «قوت هر چیز را دارم در مسیح که مرا تقویت می‌بخشد» (فیلیپیان ۴: ۱۳). زیرا که عیسی به ما وعده داده است: «همواره با شما خواهم بود تا انقضای عالم» (متی ۲۸: ۲۰).

۵ یحیای تعمید دهنده به کسانی که برای تعمید نزد او می‌آمدند گفت: «من شما را به آب تعمید دادم، اما او شما را به روح‌القدس تعمید خواهد داد» (مرقس ۱: ۸). در اینجا عیسی به شاگردانش می‌فرماید: «بعد از اندک ایامی به روح‌القدس تعمید خواهید یافت.» این عطایی بود که ایشان می‌باید به انتظار آن می‌نشستند. تعمید روح یعنی پُری و قدرت و مسح روح‌القدس برای انجام کار مسیح (اول قرنتیان ۱۲: ۱۳ و تفسیر آن نیز مقاله عمومی روح‌القدس مشاهده می‌شود).